U wielu dzieci już w wieku przedszkolnym można zauważyć występowanie ryzyka tzw. dysleksji rozwojowej, czyli specyficznych trudności w nauce czytania i pisania. Rodzice pracując z dzieckiem w domu mogą w znacznym stopniu zmniejszyć występowanie tego problemu. Bardzo ważną rolę pełni tu książka – jak najwcześniejszy i jak najczęstszy z nią kontakt.

Czytać można dzieciom w każdym wieku. Czytanie na głos niemowlęciu stymuluje rozwój jego mózgu i buduje trwałe skojarzenia czytania z przyjemnością, poczuciem bezpieczeństwa i więzi. Roczne dziecko chętnie wsłuchuje się w krótkie wierszyki, bajki i rymowanki. Przedszkolak 2 niem śledzi treść baśni. Dobrze jest sprawdzać przy pomocy pytań jak dziecko odebrało wysłuchany fragment. Zachęca to dziecko do werbalizowania swoich myśli, uważnego śledzenia treści książek, formułowania coraz bardziej rozwiniętych komunikatywnych logicznych wypowiedzi. Zadaniem rodziców jest korygowanie treści tych wypowiedzi oraz czuwanie nad ich poprawnością. Ważnym elementem czytania jest pokazywanie dziecku obrazków. Należy wybierać książeczki o prostej budowie z ilustracjami czytelnymi, kolorowymi – bo na takich łatwiej będzie dziecku skupić wzrok. Dobrze jest recytować dziecku wierszyki, bo rytm sprzyja rozwojowi słuchu.

Jakie książeczki są najlepsze dla dzieci?

Dla najmłodszych niemowląt – książeczki zabawki z grubego papieru albo plastiku. Można je nie tylko oglądać, ale także gryźć i bawić się nimi.

Dwu i trzylatki najlepiej odbierają krótkie i proste teksty z interesującymi ilustracjami, nie zawierające jednak zbyt wielu szczegółów, bo dziecko może się w nich zgubić.

Dla młodszych przedszkolaków (trzy-czterolatków) najodpowiedniejsze będą wiersze, krótkie bajki, baśnie a dla starszych także baśnie, w tym ludowe i polskie, ale również książeczki opowiadające o dzieciach, np.: seria „Dzieci z Bullerbyn”, „O Kubusiu Puchatku i jego chatce”. „Alicja w krainie czarów”, „Piotruś Pan”, „Pinokio”, „Muminki” itd.

Sześcio i siedmiolatkom warto pokazywać literki, utrwalać znajomość ich nazw, zachęcać by w czasie wspólnej lektury sami próbowali czytać choćby pojedyncze wyrazy. Ważne jest, by dobierać teksty pisane poprawnym, prostym i barwnym językiem.

Czytanie dziecku jest bardzo ważne – ma ogromną rolę terapeutyczną. Buduje i wzmacnia więzi emocjonalne między rodzicami a dzieckiem, pobudza dziecięcą wyobraźnię, bawi i uczy. Książka może być prawdziwym przyjacielem dziecka, zgodnie ze znanym powiedzenie „Książki to najlepsi przyjaciele, 1 zawiodą, nie zdradzą, a nauczą w le.” Słuchając głosu czytającego rodzica, dziecko wyobraża sobie tc co dzieje się w książce – dlatego dziecko uczy się wybierać wartości (gani wilka i pochwala postawę myśliwego w bajce o Czerwonym Kapturku). Pełni to dużą rolę wychowawczą. Książki pozwalają dziecku wkroczyć w zaczarowany świat, oderwać się od rzeczywistości, uwierzyć w siłę dobra. Kontakt dziecka z książką już we wczesnym okresie jego życia wyrabia nawyk czytania, uczy odbioru literatury, rozbudza ciekawość świata i pomaga zrozumieć siebie i otoczenie. U dzieci, które mają kontakt z książką od wczesnego dzieciństwa znacznie rzadziej występują w nauce szkolnej problemy dyslektyczne. Głośne czytanie dziecku i zachęcanie do samodzielnego czytania, jest jedną z najlepszych inwestycji w pomyślną przyszłość dziecka.

Opracowała:
mgr Urszula Celińska
pedagog